SiSo City 2013 @ Meneer Frits Eindhoven 10-6-2013

SiSo City is het jaarlijks evenement aan het einde van het concertseizoen bij Café Meneer Frits in Eindhoven waarbij locale singer-songwriters een plaats op het podium kunnen veroveren om twee liedjes te spelen .

Ad van Meurs en Ankie Keultjes openen de avond met ‘Aan de rand van het bos’ en het nog altijd prima lied ‘Ik heb de blues geleerd van een Indo’. Het vakmanschap van dit duo is iedereen duidelijk maar dat kan niet verbloemen dat Van Meurs zijn gitaar voor het optreden had moeten stemmen, wat toch even een hilarisch moment oplevert. De sfeer is prima, het ijs gebroken en de losse benadering staat direct garant voor een ontspannen avond met fijne muziek die alle kanten zal opgaan.

Gilbert is een trio met cello, akoestische gitaar die afgewisseld wordt met piano, en samenzang. Duidelijk met kwaliteit. Jammer dat de zang van de leadzangeres niet ietsje expressiever is maar de liedjes zijn fijn en ware kunststukjes. Voor de tekst van het tweede lied is de inspiratie ontstaan uit een gedicht van Esther Jansma.

Tessa Jo studeert in de dagen na het optreden af en schitterde al in Rockcity Opera van het Rockcity Institute van de afgelopen weken. Ze speelt net als alle muzikanten een tweetal liedjes: ‘Not A Big Thing’ en ‘Everything is gonna be alright’ waarbij het laatste liedje bewondering afdwingt. En dat laatste niet alleen omdat ze het ze op opdraagt aan haar vader die in de afgelopen twee jaar overleed.

De uit Helmond afkomstige Maarten van der Zanden zingt gezeten op zijn kratje een tweetal liederen in het Brabants. Het eerste nummer gaat over David Bowie en draagt veel titels van liedjes van die held in zich. Het tweede nummer ‘De saaiste mens in mij’ klinkt allerminst saai maar onderstreept dat Van der Zanden best een feestje kan bouwen met zijn optreden en zorgt voor vermaak met zijn goed verstaanbare teksten.

Jane Who studeert net als Tessa Jo af aan de rockacademie en opent gewaagd met een liedje dat vrolijk klinkt. Haar specialiteit zijn de tragische liedjes en daar sluit ze haar tweeluik dan ook mee af. Beide liedjes komen overigens prima uit de verf ondanks dat ze zich niet helemaal fit voelt.

Bjorn van der Doelen is voor de trouwe gasten van de concertserie van Ad van Meurs geen onbekende. Hij stond eerder op het podium met zijn ontwapenende liedjes met een recht-voor-zijn raap-benadering.

Dylan Sneed speelt komend weekend op Naked Song maar is reeds in Nederland. Mooie gelegenheid om twee liedjes te spelen op deze fraaie avond. Hij is daarmee de enige buitenlander die zijn opwachting maakt op SiSo City. Hij valt niet op en valt niet uit de toon wat de kwaliteit van het gebodene alleen maar onderstreept.

Roel Klinkhamer heeft een bijzondere stem die je direct aanspreekt of gaat haten. Met een beetje aardappel in de keel zingt hij een warme sound. De liedjes zijn verhalend en vragen om geanalyseerd te worden. Klinkhamer is zeker niet een van de jongste talenten van het podium maar nodigt wel uit om nog eens wat meer van te horen. Net als de meeste artiesten van de avond trouwens.

Dylan Adrian zet samen met twee companen een song in met een drive die een tikje doet denken aan Spaanse invloeden. Twee akoestische gitaren, een bas en de zang van Adrian verhalen over een rusteloze nacht in het liedje ‘I Get Restless’.

Ernest van Aaken speelt de dobro en dat alleen al is een bijzonder instrument met een heel eigen geluid. De drive die van Aaken in zijn spel legt geeft een heftige uitstraling aan zijn optreden. Met de voeten in het blues-verleden en met een enorme kracht maakt van Aaken duidelijk dat hij zijn klassiekers ook kent.

Birgit Wijdemans en Alex Akela zorgen voor een hoogtepunt van de avond. Een paar weken geleden stonden ze nog met Bart de Win & The Simple Life op het podium. Deze avond brengen ze samen een bijzonder setje aan liedjes. Het eerste lied is deels in het Russisch, de moedertaal van Alex Akela, en deels in het Engels als een soort vertaling. Akela speelt deze keer gitaar en zingt met een soort praatstem. De soul/blues-zang van Wijdemans staat als het spreekwoordelijke huis. Wijdemans weet boven zichzelf uit te stijgen als achtergrondzangeres. Het wordt echt tijd dat ze solo ook eens vast gaat leggen wat ze allemaal kan. Wie durft haar eens op sleeptouw te nemen.

Autumn Sun heeft een duidelijke invloed van Ierse Folk met akoestische bas, viool, drumbox, tweemaal akoestische gitaar en de zang die een verhalend karakter heeft. Autumn Sun brengt een liedje dat nog geen titel heeft. Een smakelijke setting met originele liedjes die duidelijk wortelen in een enorme traditie.

De afsluiter van de avond is het Eindhovense talent Little Louis die met zijn bijzondere roots-rock. Louis speelt elektrische gitaar en begeleidt zichzelf met foot-stomping en gebruikt daarbij ook de tamboerijn. Een stevige afsluiter die, hoewel nog steeds van alledag, ook zijn roots heeft in de jaren vijftig. Het laatste nummer van zijn set (het derde) groeit uit tot een soort jamsessie waarbij vele van de optredende artiesten van die avond het podium opschuiven om mee te doen. Deze keer met Ad van Meurs aan de piano. Een avond als een lapjesdeken dekt ons toe met een weldadig gevoel van talent dat hier het podium deelde. We gaan van sommigen zeker meer horen!

Meer foto’s staan hier.

Meer filmpjes staan op mijn youtube-kanaal.