(de fraaiheid van triestheid) Guy Clark “My Favorite Picture Of You”

Guy Clark wordt in november drieënzeventig jaar en zoals met goede wijn verandert de smaak door de jaren heen. Clark’s muziek is nog prima ‘op dronk’ op zijn hoge leeftijd. Zijn stem is diep, zwaar en soms een beetje onvast maar draagt de bagage van zijn liedjes op een uitmuntende wijze.
Vorig jaar nam Clark afscheid van zijn vrouw waarmee hij veertig jaar het leven deelde. Een zwaar verlies in het leven natuurlijk. Wel heeft een dergelijke gebeurtenis vaak een creatieve impuls tot gevolg. Ook hier is dat zeker het geval.
Clark draagt een lied maar ook het hele album op aan zijn overleden levensgezellin Susanna Clark, door het album naar dit lied te noemen. “My Favorite Picture Of You” verhaalt over het snelle kiekje met de polaroid camera dat hem het dierbaarst is van alle foto’s die hij van haar heeft. Het is in haar jonge jaren en ze kijkt recht in de lens en de foto heeft talloze herinneringen voor Clark en zegt veel over het krachtige karakter waar hij zovele jaren van heeft genoten. Niet bang ‘voor een kleintje’ en ‘haar mannetje staand’ spreken vanaf de foto waar vooral ook veel liefde voelbaar is bij de eigenaar van het plaatje.
Niet alle liedjes gaan over zijn verdriet/verlies maar zijn wel van dezelfde hoge kwaliteit en hebben dezelfde doorwrochte klank.
Voor wie Clark nog niet kent: zijn muziek wortelt diep in de traditie van de rootsmuziek, rock, folk en schuurt tegen de country aan. Denk aan het mooiste van Johnny Cash, Charlie Louvin’ en Chip Taylor. Zijn singer-songwriters-talent werd al in 1975 gevestigd bij het uitkomen van zijn debuutalbum “Old No. 1” dat een milestone in zijn genre is geworden. Maar ook een steen in rustig water of donderslag bij heldere hemel. De naam van Clark was meteen gevestigd. De kwaliteit van “My Favorite Picture Of You” doet zoveel jaren na dato eigenlijk niets onder voor die van zijn debuut. Maar de tijdsgeest is er niet naar om dit album uit te roepen tot milestone. Misschien dat de tijd dat nog zal doen als we over een paar jaar terugkijken naar dit album.
In een aantal tracks wordt Clark bijgestaan door de zangeres Morgane Stapleton die haar stem uitstekend laat mengen met die van de oude rot in het vak. Vermeldenswaard is de bijdrage van cellist Bryn Davies die Clark regelmatig op de spreekwoordelijke hielen zit in zijn mooie liedjes.