We starten de dag nog net in de ochtend bij een kleine taste van het optreden van Melenas uit Spanje bij Plato. De garagerock/rock met dameszang klinkt aardig, maar is niet waar we voor zijn gekomen.
Bij de buren starten we wat later met waar we wel voor gekomen zijn: Bror Gunnar Jansson uit Zweden is een one-man-band, die sterk doet denken aan Daniel Norgren, die we een paar jaar eerder op dezelfde plek leerden kennen. De blues/rock van Jansson is wat eenvormig of liever gezegd tweevormig. Hij kan twee tempo’s spelen: snel en langzaam en weet daarmee in een korte set niet genoeg variatie te bieden om te blijven boeien. In een full-optreden zou hem dat wel eens parten kunnen spelen. Al weet hij weer wel te boeien met zijn energieke optreden, waarbij hij elektrische gitaar, percussie en mondharmonica speelt om zijn zanglijnen te ondersteunen.
De Fransman Kepa die volgt is ook een one-man-band, maar van een heel andere signatuur. Kepa weet al snel te overtuigen, te verbazen, te boeien en allerlei superlatieven 
op te roepen. Kepa is uit een heel ander hout gesneden dan Bror Gunnar Jansson, die we hiervoor horen. De afwisseling die Kepa in zijn liedjes tentoonspreidt is van een welkome schoonheid. Kepa is fijnbesnaard en benadert zijn muziek uit de akoestische hoek. Zijn zang is rustig en loopt langs verschillende lijnen. Zijn optreden brengt me heel ver terug in de tijd. De tijd van Johnny G., we zitten dan in 1980, toen hij met “G-Beat” zijn debuut maakte. Wie zou dat nog kennen? Waar zo’n hoofd vol muziekhistorie al op komt. Ik sta zelf ook soms verbaasd. Maar mooi is de muziek van Kepa zeker te noemen. Zo fraai dat als hij een cd te koop aanbiedt na zijn optreden ik dat kleinood maar al te graag (gesigneerd) wil toevoegen aan mijn verzameling. Het blijkt later niet eens het enige album van deze Fransoos te zijn. Het maakt me nieuwsgierig naar meer.
Na een halfuur gezelligheid tussen de medeluisteraars stroomt het podium vol met jonge dames, die duidelijk uit het Spaanse land komen. Maruja Limon maakt zijn opwachting. De dames brengen een enorme hoeveelheid spelplezier. Levendig en vol opwinding vertolken zij hun eigen liedjes. Een van de zangeressen doet een lied compleet met de traditionele danspassen op speciale schoenen. Direct na dit nummer verruilt ze haar schoenen voor gympen om zich weer helemaal als de overige dames te kunnen bewegen. De zomerzon straalt van het podium compleet met buiktruitjes. Wat een spelplezier direct uit Barcelona. Met twee albums op de discografie brengen ze een mengeling van Spaanse klanken met moderne popmuziek. Trompetgeschal maakt het feestje helemaal compleet. We kunnen bijna niet stil zitten bij deze opwindende Spaanse klanken. Natuurlijk presenteren ze met trots hun nieuwe album “Ante Mi”.
We hebben natuurlijk weer een halfuurtje om af te koelen voordat de volgende act het podium zal betreden.
Fehdah uit Ierland zou met haar jazz/soulmuziek akoestisch spelen. Maar met alle elektronica op het podium wordt het akoestische karakter direct weer afgeschreven. Dat is niet erg natuurlijk. Soul met een jazz-touch is namelijk niet iets dat we direct associëren met Ierse muziek.
De muziek van Fehdah is aardig, maar weet niet echt te overtuigen. Het is niet slecht maar ook niet meer dan aardig. Het enthousiasme en de vonk wil maar niet overslaan naar het publiek.
Overtuigen doet de Finse Karina wel. Met haar fraaie singer-songwritersliedjes met pop 
versneden weet Karina een mooie set neer te zetten.
Compleet met drummer en bassist speel Karina een volwassen setje popmuziek. De Finse teksten zijn natuurlijk niet toegankelijk, maar de intensiteit van de performance van Karina is helder uit haar muziek hoorbaar en van haar gezicht te lezen. Karina heeft een fijne hoge, toegankelijke stem, die wel net wat eigenheid ontbeert om herkenbaar te zijn. Ze kan zich meten met menig vrouwelijke singer-songwriter. Het zijn de liedjes die het bij haar moeten doen om op te vallen. Zeker muziek om nog eens vaker tot je te nemen.
De IJslander Gabríel Ólafs tapt uit een totaal ander muzikaal vat, als we dat vergelijken met alles wat we in de bijna twee dagen hebben gehoord. Heerlijke ambient muziek op toetsen. Op het enige andere instrument speelt een violiste mee. Het geeft de pianoklanken een heel fijne toevoeging, die als een weelderige deken over het muisstille publiek wordt gedrapeerd.
Net aangekomen vanuit IJsland weet het duo een geweldige set neer te zetten. Ólafs brengt als slot een compositie, die hij net geschreven heeft naar 
aanleiding van de enorme storm die zijn huis onder water had gezet. Zijn piano werd gered door deze in de gang te zetten, waar hij al spelend verbaasd was over de fraaie akoestiek. Het inspireerde hem tot een nieuwe compositie, die hij direct ten gehore bracht in Groningen. Een ware primeur dus.
Ólafs weet met zijn zeer beheerste, rustige spel, waarin hij excelleert op de toetsen, de stilte een fraaie lading te geven in de Coffee Company. Imponeren is misschien wel de juiste benaming voor deze muziek uit het een land, waar heel veel fraais te vinden is aan bijzonder landschap en zo ook in de muziek.
Als afronding van de dag neemt de Britse band rond zangeres Keeley Forsyth ons mee in een heel bijzonder optreden. Forsyth is volledig in het zwart gekleed en duikt helemaal in elkaar op het podium in haar zwarte jas, terwijl de band, bestaande uit akoestische gitaar, toetsen en viool een soort bezwerende muziek maakt, waar Forsyth haar teksten overheen drapeert. De performance is indrukwekkend en angstaanjagend. Wie zijn ogen sluit hoort echter heel fraaie muziek die je aangrijpt. Het beeld dat Forsyth neerzet is verwarrend, maar zal voor wie met aandacht de teksten zal absorberen waarschijnlijk heel functioneel zijn. Voor een eerste kennismaking is het net te intimiderend, maar voor de luisteraars die af en toe wegkijken een mooie afsluiter voor een donkere nacht. De set wordt zonder pauze tussen de nummers gespeeld waardoor de spanning zich 20 minuten opbouwt naar een daverend terecht applaus. Mysterieus is de beste benaming voor dit bijzonder en getalenteerd Brits muziekgezelschap.
Joost's Muziek Wordpress blog 